Beyran Çorbası

Sabah sabah acılı, etli çorba içilir mi? Böyle derdim. Eskiden. Beyran ile tanışmadan önce!

Beyran?

O bir ŞİFACI!

Adı nerden geliyor?

Bilen yok!

Kuzunun kürek ve boyun etlerinden yapılıyor.

Kemik suyu, ilik suyu birbirine karışıyor.

Yağ var. Pirinç var. Et var.

Sarımsak var. İlik var.

Tuz, limon tuzu, soğan, patates.

Pırasa, maydanoz kökü, limon.

Kazanda önce fokurdar, sonra kısık ateşte helmelenir.

İç yağ ilave edilir.

14-15 saat kaynayınca, kazan üstüne çıkan yağ, alınır.

Beyran sahanlarının tabanına konur serviste.

Acısı bol.

Tereyağlı.

Ateş harlı.

Soğuk algınlığın varsa, bir tas iç.

Zımba gibi.

Böyle oluyormuş Gaziantep’te!

Bu memleket çok yaman.

@2kadinanadoluda diye yola çıktık Banu ile. Hasibe rehberimiz, yoldaşımız oldu.

Uçaktan indik. Doğru Acıoğlu lokantasına götürdü bizi.

Sahibi Uğur bey karşıladı.

Assolist beyran geldi. Dumanı üstünde.

İlk tanışma, ilk heyecan.

Limon sıktım üstüne. Biraz da acı pul biber. Yetmezmiş gibi.

İlk yudum!

Mmmmm!

Niye daha önce içmemişim?

Enfes…

Uğur bey, ustalarınızın eline sağlık.

Beyran böyle bir yemek.

Başyapıt.

Fazla kelimeye gerek yok.

İçmek lazım.

İyisini içmek lazım.

Acıoğlu, mutfağına girdik, mis.

Yazarken canım istedi.

Sevgiler,

Armağan

Ekim 2016

(*) Bize rehberlik eden Acıoğlu Lokantası ve Kantara Turizm’e teşekkürler.