Praga, Varşova’nın Sanat ve Kültür Bölgesi

704 677 Armağan Portakal

Şimdi Varşova’nın bir semti. Yüz yıl öncesine kadar ayrı bir şehirmiş. Eskiden tehlikeli bir bölge iken, sanatsal ve kültürel faaliyetlerin merkezine dönüşmeye başlamış. Ben hayran kaldım. Kendine has dokusu, duygusu, hikayesi olan farklı bir bölge. Sevdim. Burayı keşfeden Nurs ve Zeyd’e sevgilerimi yolluyorum. Onlar kendini biliyor 🙂

Czar PRL Müzesi

Praga’da ilk durağımızdı. Sabah erken, sapa bir yere geldiğimizi düşündük. Avlu içinde eski bir apartman dairesiydi. Ürktük mü, evet! Burada ne işimiz var dedik mi, evet! Merakımız baskın geldi ve içeri girdik. İyi ki adım attık çünkü 1940-50’lerdeki komünist yaşama dair anıları içeren bir müze ev burası. O dönemin şartlarını yaşatıyor. Mutfağı, oturma odası, aletleri, aksesuarlarıyla bizi de geçmişe götürdü. (czarprl.pl)

Neon Müzesi

Soho fabrika bölgesinde, özel bir müze ve her gün açık. Ücretli. Soğuk savaş dönemi tabelaları ve elektro-grafik tasarımın korunması için oluşturulmuş. Avrupa’nın ilk ve tek müzesinin açılışıyla başlayan bir hareket olarak tanımlanıyor hatta neon rönesansı olarak ödüllendirilmişler.

Yaratıcılık ve üretkenlik bu işte! Kimin aklına gelir deriz Neon Müzesi yapmak. Oluyor işte. Çok da keyifli bir yer olmuş. (www.neonmuzeum.org)

Bölgeyi yürüyerek dolaşabilirsiniz. Hava yağmurluydu biz Uber ile geldik ve aynı şekilde ayrıldık. Fazla dolaşma imkanımız olmadı. En başta yazdığım gibi duygusu, dokusu, kendine has havası olan bir bölge. Kapitalist düzenin birbirinin aynı mekanlar henüz yok. 

Çocuk parkında eğlenmeyi ihmal etmedik. Lastik bir tekere sarılarak bir uçtan diğer uca sallandık. Açık hava sanat eserlerini izledik. Bunlardan biri “Öfke Çağı” temalı heykeldi. Etkileyici idi. Varşovalı genç heykeltraş Tomazs Görnicki imzalı. Tabi ki bir tabelası vardı, öyle öğrendim. Yoksa bir sanat gurusu değilim, haddimi aşmış olmayayım. İnternette araştırdım, 1986 doğumlu genç bir sanatçı çıktı karşıma, ne güzel.

Güzel hatıralar biriktirdik, hayat heybemizde. En büyük kazanç bu değil mi? İlerde fotoğraflara bakar bakar yad ederiz bu günleri. Belki siz de öyle yaparsınız… Ben gördüm siz de görün diye paylaştım gitti…

Sevgiyle, saygıyla, geziyle dolu bir hayat dilerim…

Armağan

Mayıs 2018

Leave a Reply

Your email address will not be published.